گوگل یکی از موفق‌ترین کمپانی‌های جهان است که به خاطر نوآوری‌های نرم‌افزاری و بعضا سخت‌افزاری، توانسته چنین جایگاهی را به دست آورد. همه چیز در این شرکت با موتور جستجوی قوی و منحصر به فردی شروع شد که شکل استفاده کاربران از اینترنت را تغییر داد و بعدها نوآوری‌های دیگری همچون سیستم عامل اندروید، جایگاه این شرکت را بالا و بالاتر برد. اما نوآوری‌های گوگل همیشه هم موفق نبوده و بعضی از تصمیمات عجیب این شرکت، شکست‌هایی را نیز برایشان به همراه داشته.
در نوشته‌ای که امروز در پرشین تولز برایتان تدارک دیده‌ایم، بعضی از بزرگ‌ترین شکست‌های گوگل را با هم مرور خواهیم کرد.
Google+
وقت در سال 2011 شبکه اجتماعی Google+ ارائه شد، همه آن را رقیب اصلی فیسبوک به شمار می‌آوردند. در ماه‌های اول Google+ توانست کاربرهای زیادی را نیز جذب کند، اما به سرعت محبوبیت آن کاهش پیدا کرد و همه می‌دانستند که کاربران اینترنتی، عضویت در فیسبوک را ترجیح می‌دهند. گوگل در ادامه سعی کرد تا Google+ را به دیگر ابزارهای این شرکت نیز وارد کند اما این بیشتر باعث سردرگمی کاربران شد تا به آن‌ها کمکی کند.
در همان زمان هم ابزارهای محبوبی همچون Hangouts وجود داشتند که خیلی بهتر از سیستم چت فیسبوک کار می‌کردند، اما با این حال محبوبیت بالای فیسبوک تا حدی بود که Google+ هیچ وقت نتوانست حتی به درصدی از محبوبیت آن برسد و در نهایت در سال 2019 سرورهای آن برای همیشه خاموش شد.
Google Allo
گوگل تخصص ویژه‌ای در ارائه ابزارهای مشابه با اسمی جدید دارد. Google Allo پیام‌رسانی بود که گوگل ارائه کرد تا به عنوان رقیبی برای واتساپ، آی مسیج و حتی تلگرام عمل کند. در گذشته Hangouts کاربران زیادی داشت اما گوگل تصمیم گرفت به جای به روز رسانی آن با ویژگی‌های جدید، برنامه‌ای مجزا به اسم Google Allo ارائه کند که امکانات خوبی داشت، پیام‌ها رمزنگارنی شده بودند و خیلی ویژگی‌های جذاب دیگر نیز برایش در نظر گرفته شده بود.
اما همپوشی امکانات Google Allo با Hangouts و بعضی برنامه‌های دیگر گوگل، مارکتینگ بد و چندین اشتباه سریالی دیگر در نهایت باعث شد تا این برنامه تنها 3 سال کار کرده و در نهایت در سال 2019 حذف و به فراموشی سپرده شد.
Google Wave
شکست Google Wave آن‌قدر بد بود که حتی خیلی‌ها اسمش را هم به یاد نمی‌آورند! برنامه‌ای که قرار بود عملکرد برنامه‌های مختلف ایمیل، پیام رسان، شبکه‌های اجتماعی و خیلی چیزای دیگر را یک جا داشته باشد. Google Wave شاید از نظر نوآوری کمی از زمان خودش جلو بود و یکی از دلایل شکست این پروژه نیز همین بود.
امانباید فراموش کرد که باگ‌های زیاد، کند بودن برنامه، پیچیدگی استفاده از آن و خیلی مشکلات دیگر نیز در این شکست فاجعه بار سهیم بودند. Google Wave کار خود را در سال 2010 آغاز و در نهایت در سال 2012 و تنها بعد از دو سال حذف شد.
Google Buzz
ایده‌ی Google Buzz خیلی جذاب بود و همان موقع هم طرفداران زیادی پیدا کرد. Google Buzz قصد داشت تا میکروبلاگینگ را با شبکه‌های اجتماعی تلفیق کند و در آن زمان که این چیزها خیلی مرسوم نبود، کاربران امکان آپلود عکس، ویدیو و لینک را هم داشتند. Google Buzz ایده‌ی خوب و اجرای نسبتا خوبی داشت اما چند اشتباه باعث شد تا به شکستی بزرگ برای گوگل تبدیل شود. اول از همه مسائل امنیتی و حفظ حریم شخصی بود که بزرگ‌ترین ضربه را به این محصول زد. Google Buzz به صورت خودکار به مخاطبین Gmail وصل می‌شد و بدون اطلاع کاربر، اطلاعات هویتی مهمی را استخراج می‌کرد.
در عوض فیسبوک به کاربران خود اجازه می‌داد، تا کنترل بیشتری روی تنظیمات حساس حریم شخصی خود داشته باشند. البته چند مشکل دیگر در کنار این مسئله مهم باعث شد که کاربران Google Buzz به سرعت ریزش کند و در نهایت کار این سرویس در سال 2011 به پایان رسید.
Google Glass
Google Glass در سال 2014 معرفی شد و یکی از اولین قدم‌های گوگل در زمینه گجت‌های پوشیدنی بود. عینک واقعیت افزوده که دارای یک نمایشگر کوچک روی شیشه، دوربین، تاچ پد بر روی دسته و … بود که در کنار امکاناتی مثل دستورهای صوتی، نمایش اطلاعات به صورت واقعیت افزودی، قابلیت‌هایی مثل گرفتن عکس، ضبط ویدیو و … را نیز به همراه داشت. Google Glass محصول خوبی بود اما به چند دلیل شکست خورد.
اول این که دوربین طراحی شده برای آن، از نظر خیلی از افراد، یک ایراد بزرگ در زمینه حفظ حریم شخی بود و دلیل مهم دیگر این که، به خاطر سنگینی و فرم آن، پوشیدن این عینک به اندازه عینک‌های معمولی راحت نبود. همه‌ی این‌ها را بگذارید کنار قیمت 1500 دلاری تا ببینید چرا Google Glass به سرعت به یکی از شکست‌های بزرگ گوگل بدل شد.
Google Daydream
Google Daydream یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های گوگل بود که در سال 2016 ارائه شد و اکثر افراد حتی اسم آن را هم نشنیده‌اند. این محصول یک پلتفرم واقعیت مجازی بود که تجربه 360 از انواع برنامه‌ها و بازی‌ها را برای کاربرها به وجود می‌آورد.
بر خلاف محصولاتی همچون Oculus که یک عینک واقعیت مجازی کامل و مستقل بود، Google Daydream به گوشی‌های هوشمند برای کار کردن نیاز داشت و عملکرد آن نیز بسته به گوشی متفاوت بود و حتما باید از گوشی‌های قوی برای استفاده از این ابزار استفاده می‌شد. گرم شدن گوشی‌ها، عملکرد پر از اشکال و محدودیت‌های Google Daydream همه با هم در نهایت به شکست این پروژه منجر شد.