امروزه اشیا فراوانی اعم از تستر و دماسنج توانایی اتصال دیجیتال به یکدیگر را دارند. این اتصال که بخشی از اینترنت اشیا(IoT) نامیده میشود، باعث رخداد احتمالی یک انقلاب صنعتی چهارم شدهاست، به طوری که صاحبنظران تخمین میزنند که تا سال ۲۰۲۰ نصف کارخانهها به اینترنت اشیا میپیوندند.
در این مطلب به صورت کامل اینترنت اشیا را بررسی میکنیم.
به صورت کلی اینترنت اشیا شامل تمام کالاهایی است که قابلیت اتصال به اینترنت را دارند؛ البته امروزه از این اصطلاح برای خطاب اشیایی که با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و به قولی صحبت میکنند نیز استفاده میشود.
Matthew Evans، رییس بخش اینترنت اشیا در techUK این مسئله را به این شکل توصیف میکند که اینترنت اشیا از ابزارهای متفاوتی تشکیل شدهاست که به یکدیگر متصلند.
با ترکیب این اشیا و نیز سیستمهای خودکار، میتوان عملکرد آنها را بررسی کرده و نهایتا تصمیمی مناسب برای هدف مورد نظر خود گرفت. از مثالهای این تصمیمات میتوان به آینههای هوشمند و نیز چراغهای هوشمند درون مغازهها اشاره کرد.
Caroline Gorski، مسئول بخش IoT در Digital Catapult اینترنت اشیا را مسئلهای متمرکز بر شبکهها، ابزارها و اطلاعات میداند. اینترنت اشیا به وسایل موجود بر روی یک شبکهی اینترنت خصوصی این امکان را میدهد که با یکدیگر و نیز با دیگر شبکهها ارتباط برقرار کرده و یک جهان مرتبطتر را تشکیل دهد.
علت این اشتراکگذاری اطلاعات بین ابزار مختلف چیست؟
عدهای عقیده دارند که نباید هر وسیلهای را به اینترنت وصل کرد؛ اما این ارتباط در حقیقت اطلاعات ارزشمندی در اختیار مشتری میگذارد.
برای مثال سنسورها میتوانند کارامدی خط تولید را افزایش داده و از هدر رفتن منابع جلوگیری کنند. طبق یک تحقیق، حدود ۳۵ درصد شرکتهای آمریکایی در این لحظه از سنسورهای هوشمند استفاده میکنند. برای مثال شرکت Concrete Sensors از سنسورهایی در سیمان استفاده میکند که شرایط مواد را اطلاعرسانی میکند.
به گفتهی Evans، IoT کمک شایانی به ذخیرهی زمان و پول میکند و بازده را بالا میبرد و فرصتی برای بازبینی محصولات فراهم میکند. همچنین Gorski اضافه کردهاست که کیفیت اطلاعات موجود در اینترنت اشیا موقعیتی برای اتخاذ تصمیمهای بهتر فراهم میکند و اعمال تغییرات را آسان میگرداند.
آیندهی IoT چیست؟
حتی کاربران ابزارهایی که در اینترنت اشیا هستند اعتراف میکنند که این فرایند در ابتدای مسیر خود است و هنوز مشکلاتی در زمینهی اتصال و امنیت وجود دارد.
به گفتهی سامسونگ تا سال ۲۰۲۰ نیاز به امنسازی تمامی وسایل متصل ضروری است و سرعت پیشرفت تکنولوژی مذکور از سرعت آمادهسازی برای آن بیشتر است. به تخمین سامسونگ، بیش از ۷.۳ میلیارد وسیله باید تا سال ۲۰۲۰ امن شوند.
Brian Solis از Altimeter Group که در این تحقیقات شرکت داشتهاست، اذعان داشته که در آینده شرکتها در این تکنولوژی غرق شده و با استفاده از هوش مصنوعی و IoT به درجات باورنکردنیای از پیشرفت میرسند.
یک باتنت مرتبط با IoT در سال ۲۰۱۶ منجر به آفلاین شدن سایتهای زیادی شد و در نتیجه یک شرکت چینی ۴.۳ میلیون دوربین متصل به IoT را برای دلایل امنیتی از دسترس خارج کرد. توانایی احتمالی IoT در آسیبرسانی زمانی روشن شد که علت آفلاین شدن سایتهای مذکور یافت شد و همه چیز زیر سر یک باتنت ساخته شده برای بازی Minecraft بود!
مسائل امنیتی IoT
همانند اینترنت، اینترنت اشیا نیز میتواند هک شود؛ به طوری که یک شرکت اسباببازیسازی تمامی ویدیوهای مربوط به تست محصولاتش توسط کودکان را از دست داد.
از دیگر خطرها،امکان بررسی غیرقانونی فعالیتهای کاربران است. برای مثال با بررسی میزان مصرف غذا، امکان هدف قرار دادن افراد گرسنه برای رستورانهای با غذای بیرونبر وجود دارد؛ و یا حتی ممکن است که بازرسی اطلاعات یک ساعت هوشمند، مسائل خصوصی کاربر در دست افراد ثالث بیفتد.
همانطور که ویکیلیکس افشا کرد، اینترنت اشیا میتواند به ابزاری کارامد برای کنترل و بررسی تک تک حرکات شهروندان برای دولتها تبدیل شود.
نیاز به استانداردهای مناسب
وسایل متصل به هم باید بتوانند به یک زبان با هم صحبت کنند و همه از یک سری استانداردها پیروی کنند و به همین جهت سازمان استانداردهای الکتریکی لیستی کامل از این به نوعی زبانها منتشر کردهاست.
استفادهی همهگیر از استاندارهای مناسب میتواند اتصال ابزارهای بیشتری را امکانپذیر کند. در همین راستا، مایکروسافت استاندارد IoT Central را معرفی کردهاست که پلتفرمی مناسب برای این وسایل فراهم میکند.
به گفتهی Gorski اینترنت اشیا هنوز به بلوغ نرسیدهاست، اما با این وجود میتوان گفت که از سال ۲۰۱۶ تا به اینجا پیشرفت بسیار زیاده داشتهاست. برای مثال هماکنون استاندارد Hypercat توسط ARM، اینتل، Amey، Bae Systems و Accenture پشتیبانی میشود و این شرکتها در حال بررسی قراردادهای متنوعی با یکدیگر هستند.
بنابهگفتهی Evans، اینترنت اشیا همهچیز را میتواند تغییر دهد(به شرط بالا نبودن احتمال خطر) و در کارهای روزمره نظیر پیدا کردن جای پارک، هماهنگ کردن ابزارهای رسانهای و حتی چک کردن میزان شیر موجود در خانه قبل از خرید به ما کمک کند. از جذابیتهای این مسئله همین عدم اطلاع ما از کاربرد دقیق IoT درآینده و استفادههای آن است.
مطلب خیلی خوبی بود. اما واقعا اینترنت اشیا چه جایگاهی در آینده کسبوکارها دارد؟