شاید تابحال از خود پرسیده باشید که دنیای وب چه خدماتی را به کاربران ارایه میدهد. شما وقتی کامپیوتر خود را روشن میکنید و یا با گوشی موبایل یا تبلتتان به اینترنت وصل میشوید، اولین کاری که میکنید آدرس مورد نظر خود را در مرورگر خود وارد میکنید تا وارد وبسایت مورد نظر شوید. شاید اینگونه ساده به نظر برسد، اما پشت همه این وبگردیها و جستجوها چند اصطلاح وجود دارد که میخواهیم به صورت کاملا خلاصه و کوتاه در مورد آنها بخوانیم و آشنا شویم.
- وب سایت: در تعریفی ساده، وب سایت به صفحاتی گفته میشود که از طریق اینترنت میتوانیم در مرورگر باز کنیم و از اطلاعات آن استفاده کنیم.
- وبلاگ: در تعریفی کوتاه، وبلاگ weblog به یک مجله و یا وبسایت آنلاین گفته میشود که اطلاعات را انعکاس میدهد. در وبلاگ شخصی فردی که آن را راه اندازی کرده است، هر موضوعی را که از ذهنش میگذرد، بیان میکند و در وبلاگ منتشر میکند. یک وبلاگ میتواند زیرمجموعهای از یک وبسایت باشد.
- دامنه: وب سایتها هم مثل هر چیز دیگری اسمی منحصر به فرد دارند و برای دسترسی به آنها لازم است به یک آدرس مراجعه کنیم. دامین همان نامی است که ما برای این آدرس انتخاب میکنیم. مثل man.com . البته دامنه ساب دامین subdomain، پارک دامین parkdomain و ادآن دامین addon domain را هم در دل خود دارد که کاربردهای متفاوتی دارند. در واقع ساب دامین یا همان زیردامنه، زیرمجموعهای از دامنه اصلی است که قبل از دامنه اصلی میآید و با یک نقطه از آن جدا میشود. Subdomain.man.com زیردامنه دامینی است که مثال زدهایم. پارک دامین جایی به کار میآید که شما دو دامنه مختلف دارید و وقتی آدرس یکی از آنها را تایپ میکنید میخواهید که سایت دامین دیگری باز شود. در این صورت به اصطلاح گفته میشود که این دامنه روی دیگری پارک شده است. از طرفی addon domain یک ویژگی از یک بسته میزبانی وب به شمار میرود. افزودن آن در حالی که دامنه اصلی خود را روی آن میزبانی میکنید، به شما امکان ایجاد و مدیریت بیش از یک وب سایت برای میزبانی وب را میدهد.
- آدرس اینترنتی: هر وب سایت مانند خانه شما یک آدرس دارد. دامین انتخابی شما به همراه بخش www که مخفف World Wide Web با ترجمه وب جهانگستر، یک آدرس اینترنتی محسوب میشود.
- URL: حروف URL مخفف عبارت Uniform Resource Locator است که به عنوان آدرس اینترنتی یا آدرس وب سایت شناخته میشود و قرارداد نامگذاری استاندارد برای آدرسدهی اسناد قابل دسترسی از طریق اینترنت به شمار میرود.
- پروتکل: پروتکل به معنی مجموعهای از قوانین و رویههاست که برای برقراری ارتباط از آن استفاده میشود که در دنیای کامپیوتر، این مفهوم مجموعه قوانینی حساب میشود که تعیین میکند چگونه دو کامپیوتر درون شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.
- HTTP: پروتکل لایه کاربردی HTTP برای انتقال اطلاعات بین دستگاههای شبکه طراحی شده و برای بارگذاری صفحات وب با استفاده از پیوندهای فرامتن استفاده میشود.
- HTTPS: هنگامی که پروتکل HTTP یک گواهی امنیت به نام SSL دریافت میکند و به عنوان یک پروتکل ارتباطی برای انتقال امن اطلاعات در شبکههای کامپیوتری و اینترنت استفاده میشود. در واقع HTTPS توسط پروتکل امنیتی لایه انتقال رمزگذاری میشود و هدف آن، اصالتسنجی وبگاه، حفاظت از حریم خصوصی و یکپارچگی دادههای انتقالی است. به همین دلیل، موتورهای جستجو به وب سایتهایی که مبتنی بر https هستند، اعتبار بیشتری میدهند.
- SSL: گواهی امنیت SSL مختصر عبارت Secure Socket Layer است و یک اتصال امن میان سرویسدهنده و گیرنده ایجاد میکند. این گواهی توسط یک فایل داده کوچک، یک لایه امنیتی بین وب سایت و مرورگر فراهم میکند. به تعریفی دیگر یک فناوری امنیتی است که برای ایمنسازی تراکنشهای سرور به مرورگر استفاده میشود.
- TLS: پروتکل TLS مختصر عبارت transport layer security یکی از پروتکلهای برقراری ارتباطهای امنتر در شبکه محسوب میشود. کلمات تشکیل دهنده نام این پروتکل به معنای انتقال، لایه و امنیت هستند. این پروتکل وظیفه دارد ارتباطی ایمن میان سرور و کلاینت در بستر شبکه ایجاد کند.
- CDN: واژه CDN مخفف عبارت Content Delivery Network، یک شبکه توزیع محتوا است. به این صورت که سرورهایی در نقاط مختلف جغرافیایی وجود دارند و با توجه به اینکه کدام سرور به موقعیت بازدیدکننده سایت نزدیکتر است، به درخواستها پاسخ میدهد و در نهایت سبب افزایش سرعت دسترسی به اطلاعات توسط کاربر میشود.
- IP: آی پی مخفف Internet Protocol، برای شناسایی هر دستگاه و امکان اتصال آن به شبکه به وجود آمده است. در دنیای اینترنت هر دستگاه نیاز به یک شناسه منحصر بهفرد دارد تا از یکدیگر قابل تشخیص باشند. آیپی ها انواع گوناگون دارند که در مقاله مرتبط میتوانید به صورت کامل درباره آن بخوانید.
- DNS: DNS مخفف Domain Name System، سیستمی است که نام دامنه وب را سازماندهی میکند و آنها را برای کسانی که میخواهند به شبکه وصل شوند، قابل فهمتر میکند. به عنوان مثال، اگر این آی پی را ۱۷۲.۲۱۷.۱۸.۱۴۲ در مرورگر وارد کنید، وبسایت گوگل نمایش داده میشود. این کار توسط DNS انجام میشود.
اصطلاحات بیشتری در دنیای وب وجود دارد که درباره هر کدام از آنها تک به تک در مقالات بعدی خواهیم خواند.